Dag 38, Di 24 juni, 45 km, totaal 2297
Blijf op de hoogte en volg Paola
27 Juni 2014 | Spanje, Portomarín
Het weer is omgeslagen, bewolkt, regenachtig en maar 15 graden. Het liefst had ik een dag in bed blijven liggen maar dan wel in een lekker hotel. Dus toch maar weer een eindje kachelen.
We zijn weer opgesplitst, eigen tempo klimmen en het intenser beleven van de natuur en het besef dat het eind in zicht is. Dit moet je echt alleen beleven, alleen het gevecht leveren met wat hulp van lekkere muziek.
Door het slechtere weer, geen mooie vergezichten helaas maar gelukkig waren de afgelopen dagen prachtig. Ik doe het lekker rustig aan, kom denk ik vrijdag in Santiago aan. Dit laatste stuk is loodzwaar, niet teveel kilometers maken. De benen en knieën willen niet meer en ik eigenlijk ook niet meer.
Het is mooi geweest, erg mooi, met geen pen te beschrijven
Ik had het me wel heel anders voorgesteld.
In België en Frankrijk totaal geen camino gevoel gehad, bijna geen pelgrims. Elke dag weer een uitdaging om te eten en te slapen. In Spanje heerst daarentegen echt de camino Kermis maar alleen onder wandelaars. Fietsers zijn er weinig, is ook een heel ander soort mensen, gelukkig haha. Groepen jonge Amerikanen en Spanjaarden. Je hoort er als fietser ook niet echt bij. Ik probeer de laatste dagen wel een hotelletje te krijgen, ik kan die stapelbedden niet meer zien. Dwazen die om vier uur al opstaan om te gaan lopen in het donker, wat daar nou aan is.
Net eens even gekeken voor een hotel in Santiago, heb er één gevonden met grote tuin, zwembad en ligstoelen. Nu hopen dat het weer beter wordt, kom ik eindelijk eens aan een boek toe.
We zijn weer opgesplitst, eigen tempo klimmen en het intenser beleven van de natuur en het besef dat het eind in zicht is. Dit moet je echt alleen beleven, alleen het gevecht leveren met wat hulp van lekkere muziek.
Door het slechtere weer, geen mooie vergezichten helaas maar gelukkig waren de afgelopen dagen prachtig. Ik doe het lekker rustig aan, kom denk ik vrijdag in Santiago aan. Dit laatste stuk is loodzwaar, niet teveel kilometers maken. De benen en knieën willen niet meer en ik eigenlijk ook niet meer.
Het is mooi geweest, erg mooi, met geen pen te beschrijven
Ik had het me wel heel anders voorgesteld.
In België en Frankrijk totaal geen camino gevoel gehad, bijna geen pelgrims. Elke dag weer een uitdaging om te eten en te slapen. In Spanje heerst daarentegen echt de camino Kermis maar alleen onder wandelaars. Fietsers zijn er weinig, is ook een heel ander soort mensen, gelukkig haha. Groepen jonge Amerikanen en Spanjaarden. Je hoort er als fietser ook niet echt bij. Ik probeer de laatste dagen wel een hotelletje te krijgen, ik kan die stapelbedden niet meer zien. Dwazen die om vier uur al opstaan om te gaan lopen in het donker, wat daar nou aan is.
Net eens even gekeken voor een hotel in Santiago, heb er één gevonden met grote tuin, zwembad en ligstoelen. Nu hopen dat het weer beter wordt, kom ik eindelijk eens aan een boek toe.
-
27 Juni 2014 - 12:28
Addy:
Hoi Paola Hoop dat het weer beter wordt onderweg naar Santiago. Wat zul jij blij zijn als je daar bent en een lekker bed met luxe om je heen hebt. De laatste loodjes zijn zwaar is dus echt van toepassing. Je bent een echte bikkel dus de eindstreep haal je zeker. Petje af voor je. Ik sein van hieruit kracht voor je om de laatste paar honderd kilometer te fietsen. Liefs Addy -
27 Juni 2014 - 19:44
Guido:
Het einde is in zicht! En het zwembad ook. Wat zul je genieten.
Ik bewonder je, net als alle reageerders hier. En misschien ben ik wel een beetje jaloers.
Take care, geniet en kom gauw weer van ons landje genieten.
X
Guido
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
