Dag 29, zo 15 juni, Logrono, 71 km, 1724 totaal
Blijf op de hoogte en volg Paola
18 Juni 2014 | Spanje, Logroño
Wat een feest! Een Ierse hulk van 120 kilo boven me. Ik was te laat in bed, alle lichten waren al uit.. Allemaal gesplitste units maar mijn bed toch gevonden haha. De Ier kwam nog later, waar die vandaan kwam?? Hij klom naar boven, de hele afdeling schudde op zijn grondvesten. Eindelijk lag hij en werkelijk binnen vijf seconden kwam zijn gesnurk gewoon door mijn oordoppen heen. Om vijf uur begint de helft op te staan. Ze lopen met van die mijnwerkerslampen op, een hoop herrie en geritsel van spuĺlen inpaķken. Toen het wat rustiger werd, ook maar opgestaan.
Vroeg op pad dus want om acht uur moet je eruit zijn.
Een onduidelijkheid in mijn routeboek maakte dat ik uit een dorpje op een pad belandde tussen de wandelaars. Tegen de stroom inlopen op dat smalle pad was geen optie dus maar een uur doorgelopen tot ik weer op mijn route kon komen. Wel leuk als je dat allemaal ziet strompelen met die rugzakken op.
Een paar uur later kon ik op een splitsing van wegen kiezen uit drie mogelijkheden naar Logrono, allemaal andere wegnummers dan ik had. Ik twijfelde maar moest kiezen. De verkeerde dus maar toen was ik al een paar kilometers naar beneden gescheurd. Keren bergopwaarts met windkracht vijf tegen, geen optie. Op hoop van zegen eigen route uitgekiend, het was lastig maar toch gelukt. Kwam Logrono ook nog van andere kant binnen.
Ik lig weer op zaal in een refugio, je moet toch een beetje het camino gevoel hebben zo tussen die pelgrims. Ik heb mezelf het eerste hotel met zwembad beloofd alleen nog niet tegengekomen.
De Franse wielrenners groetten altijd netjes als ze passeren. De Spanjaarden maken er echt een feest van, fluiten, schreeuwen guappa haha. Ik heb al heel wat mooie kuiten voorbij zien komen deze dagen. In de tuin van de refugio raakte in contact met een paar buitenlanders, gezellig pelgrims menu mee gegeten. En dan om 10 uur natuurlijk weer slapen...
Vroeg op pad dus want om acht uur moet je eruit zijn.
Een onduidelijkheid in mijn routeboek maakte dat ik uit een dorpje op een pad belandde tussen de wandelaars. Tegen de stroom inlopen op dat smalle pad was geen optie dus maar een uur doorgelopen tot ik weer op mijn route kon komen. Wel leuk als je dat allemaal ziet strompelen met die rugzakken op.
Een paar uur later kon ik op een splitsing van wegen kiezen uit drie mogelijkheden naar Logrono, allemaal andere wegnummers dan ik had. Ik twijfelde maar moest kiezen. De verkeerde dus maar toen was ik al een paar kilometers naar beneden gescheurd. Keren bergopwaarts met windkracht vijf tegen, geen optie. Op hoop van zegen eigen route uitgekiend, het was lastig maar toch gelukt. Kwam Logrono ook nog van andere kant binnen.
Ik lig weer op zaal in een refugio, je moet toch een beetje het camino gevoel hebben zo tussen die pelgrims. Ik heb mezelf het eerste hotel met zwembad beloofd alleen nog niet tegengekomen.
De Franse wielrenners groetten altijd netjes als ze passeren. De Spanjaarden maken er echt een feest van, fluiten, schreeuwen guappa haha. Ik heb al heel wat mooie kuiten voorbij zien komen deze dagen. In de tuin van de refugio raakte in contact met een paar buitenlanders, gezellig pelgrims menu mee gegeten. En dan om 10 uur natuurlijk weer slapen...
-
18 Juni 2014 - 14:25
Vali:
en waar is nu het verslag van de voetbalwedstrijd? ;-) xxx -
18 Juni 2014 - 15:08
Addy:
Hi Paola
Lees uit je verslag dat alles niet goed is aangegeven en je dikwijls voor een keuze staat van God zegene de greep. Je fiets best een aantal km per dag. Erg knap. Leuk is het om veel mensen te ontmoeten die met hetzelfde doel fietsen. Je ziet er in elk geval goed uit en de haren zijn al flink gegroeid in de afgelopen weken.
Sperpijn komt later in Holland als je helemaal moet afkicken van het dagelijkse fietsen.Geniet in elk geval van het hotel met zwembad als je dat tegenkomt.
Groetjes
Addy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
