Slotwoord, zondag 29 juni 2014
Blijf op de hoogte en volg Paola
29 Juni 2014 | Spanje, Santiago de Compostella
Alles moet nog bezinken, moeilijk om alles in woorden uit te drukken. Alle emoties zijn wel voorbij gekomen. Bepaalde moeilijke, gelukkige, hilarische momenten komen naar boven. Ik ben blij dat ik een dagboek, blog heb bijgehouden om het later nog eens terug te kunnen lezen.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het volgen van mijn reis, de ontzettend leuke en motiverende reacties op mijn blog. De lieve mailtjes, appjes en sms' jes.
Ik ben benieuwd wie ik aangestoken heb met het camino virus en het mij na gaat doen.
Verder wil ik Jan Willem bedanken die ondanks de strijd tegen zijn ziekte, mij stimuleerde deze reis te ondernemen.
Mijn kinderen, moeder en Joop die zo ontzettend trots op hun moeder en dochter zijn.
Mijn medefietsers, Dick, Peter en Judith, Ron en Ron, Gerda en Mark, Arnold en Riekie, Jeanette, Carolien, Wim, Ton en Dinie.
Maar speciaal Marcel die ik nu wel een vriend mag noemen. We hebben elkaar de berg opgetrokken, mooie gesprekken gevoerd en veel plezier gehad op de dagen die we samen gefietst hebben.
Verder speciale dank aan de tattoo boy die mij van de straat viste met mijn kapotte fiets. Hij trachtte de fiets te repareren hetgeen niet lukte. Vervolgens reed hij mij 50 km rond op zoek naar een fietsenmaker.
De Franse fietsenmaker die voor een kus op de wang mijn fiets gerepareerd heeft. Vooral ook Dank aan de Nederlandse fietsenmaker voor zijn slechte voorlichting en de stomme fout die hij gemaakt heeft waardoor mijn ketting vastsloeg.
Natuurlijk mijn Makrofiets, ik heb hem vervloekt maar achteraf had ik niet zo'n top fiets willen hebben, kom je toch relatief makkelijk boven. Nu heb ik er echt voor moeten knokken en een paar mooie, sterke benen aan overgehouden en dat voelt super.
Ik bedank de specialist die een heerlijk serum in mijn stuit en mijn gescheurde meniscus heeft gespoten.
Alle mensen die mij weer op het juiste pad geholpen hebben als het boekje weer eens onduidelijk was of ikzelf niet had opgelet.
De hotel eigenaar en zijn 4-koppig personeel om mijn fietsslot te slopen toen mijn sleutel foetsie was.
De manegehouder die mij helemaal verregend op die grote pechdag, voorzag van twee ganzeneieren en een appel voor diñer.
De mevrouw die mij onderdak verschafte op haar doorgezakte sofa van 1.60 en Marcel zijn tentje op mocht zetten in haar tuin.
Alle medereizigers en -snurkers in de Gites en Albergues.
Niet te vergeten mijn eerste Bed en Breakfast in Belgie waar ik zo verwend werd. Dat was een goed begin.
De hotel eigenaresse die alle moeite deed om voor mij een nieuwe Telefoon oplader te regelen nadat ik hem in het stopcontact in het vorige hotel had laten zitten.
De non die mij toch bij de mannen liet slapen omdat ik getrouwd was.
En niet te vergeten de Catalaan die voor Nederland was met de wedstrijd tegen Spanje.
Alle spontane, korte ontmoetingen, samen eten aan lange tafels, mooie gesprekken met mensen van alle nationaliteiten. Amerikanen, Canadezen, Koreanen, Australiërs, Oostenrijkers, Duitsers, Zweden, Italianen, Brazilianen etc.
Het zit erop. Morgen laatste dag in Santiago afsluiten met een mooi kano voor mezelf.. En dan weer heerlijk naar huis.
Liefs, Paola
Xxx
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het volgen van mijn reis, de ontzettend leuke en motiverende reacties op mijn blog. De lieve mailtjes, appjes en sms' jes.
Ik ben benieuwd wie ik aangestoken heb met het camino virus en het mij na gaat doen.
Verder wil ik Jan Willem bedanken die ondanks de strijd tegen zijn ziekte, mij stimuleerde deze reis te ondernemen.
Mijn kinderen, moeder en Joop die zo ontzettend trots op hun moeder en dochter zijn.
Mijn medefietsers, Dick, Peter en Judith, Ron en Ron, Gerda en Mark, Arnold en Riekie, Jeanette, Carolien, Wim, Ton en Dinie.
Maar speciaal Marcel die ik nu wel een vriend mag noemen. We hebben elkaar de berg opgetrokken, mooie gesprekken gevoerd en veel plezier gehad op de dagen die we samen gefietst hebben.
Verder speciale dank aan de tattoo boy die mij van de straat viste met mijn kapotte fiets. Hij trachtte de fiets te repareren hetgeen niet lukte. Vervolgens reed hij mij 50 km rond op zoek naar een fietsenmaker.
De Franse fietsenmaker die voor een kus op de wang mijn fiets gerepareerd heeft. Vooral ook Dank aan de Nederlandse fietsenmaker voor zijn slechte voorlichting en de stomme fout die hij gemaakt heeft waardoor mijn ketting vastsloeg.
Natuurlijk mijn Makrofiets, ik heb hem vervloekt maar achteraf had ik niet zo'n top fiets willen hebben, kom je toch relatief makkelijk boven. Nu heb ik er echt voor moeten knokken en een paar mooie, sterke benen aan overgehouden en dat voelt super.
Ik bedank de specialist die een heerlijk serum in mijn stuit en mijn gescheurde meniscus heeft gespoten.
Alle mensen die mij weer op het juiste pad geholpen hebben als het boekje weer eens onduidelijk was of ikzelf niet had opgelet.
De hotel eigenaar en zijn 4-koppig personeel om mijn fietsslot te slopen toen mijn sleutel foetsie was.
De manegehouder die mij helemaal verregend op die grote pechdag, voorzag van twee ganzeneieren en een appel voor diñer.
De mevrouw die mij onderdak verschafte op haar doorgezakte sofa van 1.60 en Marcel zijn tentje op mocht zetten in haar tuin.
Alle medereizigers en -snurkers in de Gites en Albergues.
Niet te vergeten mijn eerste Bed en Breakfast in Belgie waar ik zo verwend werd. Dat was een goed begin.
De hotel eigenaresse die alle moeite deed om voor mij een nieuwe Telefoon oplader te regelen nadat ik hem in het stopcontact in het vorige hotel had laten zitten.
De non die mij toch bij de mannen liet slapen omdat ik getrouwd was.
En niet te vergeten de Catalaan die voor Nederland was met de wedstrijd tegen Spanje.
Alle spontane, korte ontmoetingen, samen eten aan lange tafels, mooie gesprekken met mensen van alle nationaliteiten. Amerikanen, Canadezen, Koreanen, Australiërs, Oostenrijkers, Duitsers, Zweden, Italianen, Brazilianen etc.
Het zit erop. Morgen laatste dag in Santiago afsluiten met een mooi kano voor mezelf.. En dan weer heerlijk naar huis.
Liefs, Paola
Xxx
-
29 Juni 2014 - 15:33
Jw:
Hahahahaha wat een geweldig slot om happy van te worden, met veel mooie woorden en bedankjes naar iedereen toe... Bij deze doe ik er nog een schepje boven op ... iedereen bedankt die Paola hebben geholpen te woord hebben gestaan met raad en daad haar gezelschap steun en onderdak hebben gegeven om deze tocht voor haar tot een onvergetelijke en geslaagde missie te maken. .... en ik wist van te voren dat je dit top zou vinden en dit evenaart je nog geen 99 % !!!!! of alleen met hun mond!!! van Harte Proficiat lieffie en ik heb t je ze zeker gegund , wie ben ik omdat niet te doen en je te verbieden wat jij graag wil.... zou de wereld al een stuk mooier en liever van worden en de mensen aardiger als iedereen zo zou denken.
Blijf maar daar ik kom eraan en gaan nooit meer terug ...ik wil dit ook zelf ook weer voelen en ga mijn plan daar iets mee te doen verder uitvoeren om dat te realiseren.
geniet nog even en tot snel xxxx -
29 Juni 2014 - 16:18
Vali:
Wauw!!!! -
29 Juni 2014 - 16:37
Inge:
Ik wist dat je het kon! Wat in je kop zit zit niet in je ......! Super dat dat het allemaal zo goed is gegaan. Ik hoop je volgende week weer te zien om je verhalen zelf aan te horen. Ik ben 6 juli weer thuis. Geniet nog in alle rust van de laatste dagen.
Liefs
Inge -
29 Juni 2014 - 21:01
Yvonne. :
Gefeliciteerd Paola. Geweldig!!! Je hebt t maar mooi gedaan. Het was een zware tocht maar ik heb zwaar respect voor jou hoe je dit gedaan hebt in je uppie. Ik heb met veel nieuwsgierigheid en bewondering je verhalen gelezen. Geniet nog lekker van de rust en de zon want je hebt het zoooo verdient.
Ik spreek je snel.
Liefs en dikke kusssss Yvonne. -
29 Juni 2014 - 21:22
Inge:
Hoi Paola,
Snik, het is voorbij, wat een reis mochten we met je meebeleven, even een traantje wegpinken na jouw mooie laatste blog. Ontroerend hoe je hier afscheid neemt.
Wij feliciteren je van harte met het bereiken van Santiago!
Girlpower!!!
Liefs Albert en Inge -
29 Juni 2014 - 22:02
Leny:
Hé Paola ,wat een super kanjer ben je.Voor jou fijn dat de reis voorbij is,wij zullen jouw gezellige verhaaltjes moeten missen.Geniet van je laatste dag en een goede terugreis.
Tot snel op de tennisbaan,jouw conditie is in ieder geval met sprongen vooruit gegaan -
30 Juni 2014 - 22:56
Agnes Gribnau:
Paola,
Je bent een KANJER!!!!!
Liefs, Agnes -
02 Juli 2014 - 00:14
Tom:
Je bent een topper!
Tom
-
07 Juni 2016 - 02:42
Liset:
Dag Paola,
Ter voorbereiding van mijn eigen solo reis naar Santiago ben ik jouw blog tegen gekomen.
Ik heb in een vouw gelegen, wat leuk geschreven en wat stoer! Ik ben benieuwd hoe het mij zal gaan en ik hoop wel wat meer vrouwen on the road tegen te komen! Dank voor voor verhaal!
Groet, Liset
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
